در امر امامت آنچه مهم است، تنصيص امام سابق بر امامت امام بعد از خود مي باشد. امام رضا(ع) نيز در موارد متعدد و مناسبتهاي گوناگون، امامت فرزند بزرگوارش را گوشزد كرده و اصحاب بزرگ خود را به اين موضوع آگاه كرده است. در واقع، استقرار اكثريت اصحاب امام رضا(ع) بر امامت حضرت جواد(ع) به استناد فرمايشهاي امام رضا(ع) بوده است كه به دو مورد اشاره مي شود:

1- يكي از ياران امام رضا(ع) مي گويد: در خراسان در محضر امام رضا(ع) بوديم، يكي از حاضران به امام عرض كرد اگر پيشامدي به شما رخ داد، به چه كسي مراجعه كنيم؟ امام فرمود: به فرزندم ابوجعفر! در اين هنگام آن شخص سن حضرت جواد(ع) را كم شمرد، امام رضا(ع) فرمود: «خداوند عيسي بن مريم را در سني كمتر از سن ابوجعفر، رسول و پيامبر و صاحب شريعت جديد قرار داد.» [1] .

2- در جاي ديگر هم امام رضا(ع) براي آشنا ساختن اصحاب به امامت امام جواد(ع) بعد از آنكه سخني - راجع به امامت - به ياد آورد، فرمود: «شما را چه نگراني درباره ي امامت ابوجعفر- امام جواد - است او را به جاي خود نشاندم و جانشين خود گردانيدم.» و سپس فرمود: «ما خانواده اي هستيم كه كودكانمان از بزرگانمان ارث مي برند.» [2] .