محمد بن ميمون مي گويد: من با حضرت رضا عليه السلام در مكه بودم، پيش



[ صفحه 172]



از آن كه حضرت به خراسان عزيمت كند، عرض كردم قصد مدينه در سر دارم.

حضرت نامه اي نوشت تا من به فرزندش برسانم و در آن زمان من نابينا بودم.

وقتي به مدينه رسيدم، خدمت ابي جعفر عليه السلام رفته و نامه را به ايشان تحويل دادم. آنگاه به من رو كرده و فرمود: يا محمد! حال ديدگان تو چگونه است؟

عرض كردم: يابن رسول الله! همان گونه كه مي بيني، من عليل شده و نابينا هستم. حضرت دست مبارك خود را روي ديدگان من كشيد و بينايي چشمانم به من برگشت و بهتر از اول شد. پس از آن در حالتي كه بينا بودم، دست مباركش را بوسيدم. [1] .