از ياران خاص و جزو وكلاي امام جواد عليه السلام بود و از اصحاب امام رضا و امام هادي عليهماالسلام نيز محسوب مي شود. بسيار عبادت مي كرد و در اثر سجده هاي طولاني پيشانيش پينه بسته بود. هنگام طلوع آفتاب سر به سجده مي نهاد و سر بر نمي داشت تا هزار تن از مؤمنان را دعا مي كرد و از خداي متعال براي آنان آنچه براي خود مي خواست مسألت مي نمود.

علي بن مهزيار در اهواز مي زيست و بيش از سي كتاب تأليف كرد. [1] .

در مراتب ايمان و عمل به چنان مقام ارجمندي نائل شد كه يكبار امام جواد عليه السلام در تقدير از او نوشت: «بسم الله الرحمن الرحيم. اي علي! خداوند به تو پاداشي نيكو عطا فرمايد و تو را در بهشت جاي دهد و در هر دو جهان از خواري نگاهدارد و در آخرت با ما محشور نمايد. اي علي! من تو را در خيرخواهي و اطاعت و احترام و خدمت و انجام آنچه بر تو واجب است آزموده ام، و اگر بگويم هيچ كس را چون تو نيافته ام اميد آن دارم كه در اين گفتار راستگو باشم. خداوند بهشت هاي فردوس را پاداش تو قرار دهد. مقام تو و نيز خدمات تو در گرما و سرما و شب و روز بر من پوشيده نيست. از خدا مسألت مي دارم در قيامت هنگامي كه همه ي مردم جمع مي شوند، تو را به رحمت ويژه اي اختصاص دهد چنانكه مورد غبطه و حسرت ديگران قرار گيري. انه سميع الدعاء». [2] .