امام رضا در سال هايي كه در خراسان بود به فرزند عزيزش امام جواد توصيه هاي لازم را مي نوشت؛ از جمله ي آنها نامه زير است:

بسم الله الرحمن الرحيم

ابقاك الله طويلاً و اعاذ من عدوك يا ولدي فداك ابوك قد فسرت لك مالي و انا حي سوي رجاء ان ينميك بالصلة لقرابتك و لموالي موسي و جعفر سلام الله عليهما يا بني فداك ابوك لا تسترد دوني الامور لحبها فتحظي حظك والسلام.

به نام خداوند بخشنده ي مهربان. خداوند به تو عمر طولاني عنايت فرمايد و از دست دشمنانت مصونت دارد! اي فرزندم! پدرم فدايت شود! اموال خود را در حالي كه زنده و سالمم به تو بخشيدم و به اميد آن كه براي تو مفيد و نتيجه بخش باشد با صله كردن و بخشش آن به نزديكان خود و دوستان موسي بن جعفر و جعفر بن محمد - سلام الله عليهما -. پدرت فدايت شود! براي حب مال بيچارگان را محروم برنگردان. در آن وقت حظ خود را در زندگي به خطر مي اندازي. [1] .



[ صفحه 349]