وقتي اين سخنان در حضور جمعي پايان يافت و مجلس به پايان رسيد، امام رضا فرمود: سپاس و ستايش پروردگاري را كه وفا كرد و در فرزندم محمد شباهتي قرار داد كه در رسول خويش و پسرش ابراهيم قرار داده بود.

آنگاه رو به حاضرين كرد و فرمود: آيا مي دانيد در حين تولد ابراهيم فرزند رسول خدا به ماريه ي قبطيه چه گذشت؟ شيعيان و خواص دوستان عرض كردند: ما به جريان آن واقف نيستيم، براي ما بيان كن؛ چرا كه تو فرزند رسول خدايي و از درون خانه بهتر باخبري. اهل خانه به خانه ي خود آگاه ترند.

آن گاه امام رضا فصلي از تاريخ صدر اسلام و تولد ابراهيم و تهمتي را كه به ماريه ي قبطيه زدند بيان فرمود.سپس سخنان خود را با اين جمله پايان داد: الحمدالله الذي جعل في وفي ابني محمد اسوةً برسول ابنه ابراهيم. [1] حمد و ثنا خدايي را كه من و پسرم محمد را به رسول خدا و پسرش ابراهيم شبيه كرد.