بازگشت

امام محمد تقي


نهمين امام محمد بن علي ملقب به تقي و جواد.

پدرش علي بن موسي و مادرش ام ولد (كنيز) بوده كه اصل نام او سبيكه بود و امام رضا او را خيزران ناميد. او اهل نوبه بود. [1] .

تولد آن حضرت در دهم ماه رجب سال 195 بوده. برخي مطلق ماه رجب را گفته اند و از روز آن نامي نبرده اند و جمعي جمعه 15 رمضان، و جمعه 19 رمضان، نيز سه شنبه 5 رمضان را گفته اند و روايت رمضان بيشتر شهرت دارد. محل دفن امام جواد (ع) مدينه ي منوره است.

در هشت سال و پنج ماهگي به امامت نايل آمده؛ همچنان كه از انبياي سلف، عيسي و يحيي - به گفته ي قرآن - در كودكي به نبوت نايل آمدند. مدت امامت آن حضرت 17 سال است.

امام جواد در آخر ذي القعده ي سال 220 در 25 سالگي در بغداد با سم ام الفضل به شهادت رسد. همچنان كه گفتيم در ولادت اين بزرگوار اختلاف است و مشهورترين علماي تاريخ، نوزدهم يا نيمه ي ماه مبارك رمضان را دانسته اند. ابن عباس دهم رجب را گفته و دعاي ناحيه ي مقدسه را مؤيد آن قرار داده و دعا اين است: اللهم اني أسئلك بالمولودين في رجب محمد بن علي و ابنه علي بن محمد المنتخب»

القاب او زكي، مرتضي، تقي، قانع، رضي، مختار، متوكل و جواد است. [2] .


پاورقي

[1] نوبه نام شهرهاي مختلفي است. در جنوب مصر شهرهاي وسيع را نوبه گويند و نيز نوبه شهري است كه ميان آن و مدينه سه روز راه است. (معجم البلدان، ج 5، ص 309)

به گفته ي شيخ عباس قمي سبيكه از خانواده ي ماريه ي قبطيه مادر ابراهيم پسر پيغمبر است. همچنين گفته شده كه نوبه از شهرهاي سودان است كه بلال حبشي از آنجاست.

[2] دلائل الامامة، ص 209 و مسند امام جواد، ص 16.