ورود امام جواد به بغداد
مأمون حضرت جواد عليه السلام را بعد از فوت پدر بزرگوارش به بغداد طلبيد و دختر خود را تزويج آن حضرت نمود. آن جناب چندي كه در بغداد بود، از سوء معاشرت مأمون منزجر گرديد و از مأمون رخصت طلبيد و متوجه حج بيت الله الحرام شد و از آنجا به مدينه ي طيبه كنار مرقد مطهر جد خود معاودت فرمود و در آنجا توقف نمود تا مأمون وفات كرد. [1] .
معتصم برادر مأمون غصب خلافت كرد و چون از شنيدن فضايل حضرت جواد عليه السلام آتش حسد در سينه ي نفاق آلودش مشتعل شده بود، درصدد دفع آن حضرت برآمد و ايشان را از مدينه به بغداد طلبيد.
آن حضرت چون اراده ي بغداد نمود، امام علي النقي عليه السلام را خليفه و
[ صفحه 309]
جانشين خود گردانيد. پس در حضور بزرگان شيعه نص صريح بر امامت آن حضرت نمود و كتب علوم الهي و اسلحه و آثار حضرت رسالت پناهي و ساير پيغمبران را به فرزند پسنديده ي خود تسليم نمود و دل بر شهادت نهاده آن فرزند گرامي را وداع گفت و با دل خونين از تربت جد خود جدا شد و روانه ي بغداد گرديد. امام جواد عليه السلام در روز بيست و هشتم محرم سال 220 ه ق وارد بغداد شد و در همين سال با توطئه و دسيسه هاي معتصم ملعون مسموم و شهيد شد. [2] .
پاورقي
[1] منتهي الآمال، ج 2، ص 612.
[2] جلاء العيون، ص 966.