بازگشت

همسران و فرزندان پيشواي نهم


امام جواد عليه السلام يك زن دائمي داشت و آن ام الفضل ، دختر مأمون بود. سيد بن طاووس رحمه الله مي نويسد :

حضرت جواد عليه السلام زن دائمي ديگري داشته كه از اولاد عمار ياسر يا ابوذر غفاري بوده است و فرزندان آن حضرت از اين زن متولد شده اند.

ساير زنان حضرت جواد عليه السلام ام ولد - يعني كنيز زر خريد - بوده اند و مادر حضرت هادي عليه السلام هم ام ولدي است كه بعضي از مورخان نام او را سمانه نوشته اند.

امام جواد عليه السلام چهار پسر داشتند كه نام آنان بدين شرح است :

1. امام علي النقي عليه السلام : كه شرح حال آن بزرگوار در بخش معصوم دهم خواهد آمد.

2. موسي مبرقع.

3. حسين.

4. عمران.

همچنين ايشان داراي چهار دختر بودند به نام هاي : 1. فاطمه ؛ 2. خديجه ؛ 3. ام كلثوم ؛ 4. حكيمه.



[ صفحه 424]



حضرت جواد عليه السلام از ام الفضل ، دختر مأمون ، فرزندي نداشت و نسل آن امام همام از دو تن از پسرانش ، امام هادي عليه السلام و موسي مبرقع به يادگار مانده است.

محدث قمي رحمه الله در كتاب منتهي الآمال مي نويسد :

از تاريخ قم ظاهر مي شود كه زينب و ام محمد و ميمونه هم از دختران امام جواد عليه السلام بوده اند.

شيخ مفيد رحمه الله مي نويسد : حضرت جواد عليه السلام دختر ديگري به نام امامه داشته است.

محدث قمي رحمه الله مي نويسد :

موسي فرزند حضرت جواد عليه السلام را به اين جهت موسي مبرقع گفته اند كه هميشه به صورت مبارك خود برقع ، يعني نقاب ، مي زد.

زماني كه موسي مبرقع وارد شهر قم شد، بزرگان اهل قم - كه عرب بودند - او را از شهر بيرون راندند. ايشان متوجه كاشان گرديد و همين كه وارد كاشان شد ، احمد بن عبدالعزيز او را احترام نمود و خلعت و مركب هاي بسياري به وي بخشيد. بزرگان اهل قم پس از اينكه موسي مبرقع را از قم راندند ، از عمل خود پشيمان شدند ؛ لذا به حضور آن بزرگوار رسيدند و عذرخواهي نمودند. سپس وي را با احترام به قم آوردند و مورد اكرام قرار دادند. اوضاع ايشان در قم به قدري خوب شد كه از اموال خود قريه و مزرعه هايي خريداري نمودند.

پس از اين جريان بود كه خواهران موسي مبرقع : زينب ، ام محمد و ميمونه وارد قم شدند و بعد از ايشان بديهه ، كه دختر موسي مبرقع بود ، به قم آمد و همگي در قم از دنيا رفتند و در جوار حضرت فاطمه ي معصومه عليهاالسلام دفن شدند.

محل قبر موسي مبرقع در يكي از محله هاي قم به نام چهل اختران مي باشد كه به محله ي موسويان معروف است . در اين محله دو بقعه كه يكي از آنها كوچك و ديگري بزرگ است ، موجود مي باشد. در بقعه ي كوچك صورت دو قبر مشاهده مي شود : يكي قبر موسي مبرقع و ديگري قبر احمد بن محمد بن احمد بن موسي.

در بقعه ي بزرگ كه به چهل اختران معروف است و در كتيبه ي آن نام شاه طهماسب در تاريخ نهصد و پنجاه و سه نوشته شده ، محمد بن موسي مبرقع مدفون مي باشد.

موسي مبرقع داراي پنج پسر به نام هاي : حسين ، علي ، احمد ، محمد و جعفر مي باشد.

موسي مبرقع در شب چهارشنبه كه مصادف با آخرين روز ماه ارديبهشت و مطابق با



[ صفحه 425]



بيست و هشتم ماه ربيع الاول سال دويست و نود و شش بود ، در شهر قم از دنيا رفت. امير قم بر پيكرش نماز گزارد و در همان محلي كه هم اكنون معروف است ، دفن گرديد. موسي مبرقع جد سادات رضوي است و اول كسي مي باشد كه از سادات رضويه در سال دويست و پنجاه و شش وارد قم گرديد.