قد تقدم القول في مولد أبي جعفر عليه السلام و ذكرنا أنه ولد بالمدينة و أنه قبض ببغداد.

و كان سبب وروده اليها اشخاص المعتصم له من المدينة، فورد بغداد لليلتين بقيتا من المحرم سنة عشرين و مائتين، و توفي بها في ذي القعدة من هذه السنة.

و قيل: انه مضي مسموما و لم يثبت بذلك عندي خبر فأشهد به و دفن في مقابر قريش في ظهر جده أبي الحسن موسي بن جعفر عليهماالسلام، و كان له يوم قبض خمس و عشرون سنة و أشهر، و كان منعوتا بالمنتجب، و المرتضي، و خلف بعده من الولد عليا ابنه الامام بعده و موسي، و فاطمة، و أمامة ابنتيه، و لم يخلف ذكرا غير من سيمناه.

در ذكر وفات حضرت أبي جعفر و سبب آن، و جاي قبر و عدد فرزندان آن جناب

پيش از اين در باب ولادت آن حضرت گذشت كه آن جناب در مدينه به دنيا آمد و در بغداد از دنيا رفت.

و سبب ورود آن حضرت به بغداد اين بود كه معتصم او را از مدينه به بغداد احضار كرد و در سال دويست و بيست در شب بيستم و هشتم محرم وارد بغداد شد، و در ماه ذي قعده همان سال در بغداد از دنيا رفت.

و گويند: آن حضرت به زهر شهيد شد؛ ولي خبري كه من از روي آن به اين سخن گواهي دهم نزد من ثابت نشده است، در قبرستان قريش پشت قبر جد بزرگوارش حضرت موسي بن جعفر عليهماالسلام دفن شد، و آن هنگام از عمر شريفش بيست و پنج سال و چند ماه گذشته بود. و از القاب آن حضرت است: منتجب و مرتضي، و فرزندان آن حضرت يكي پسرش علي بن محمد است كه بعد از او امام بود و موسي پسر ديگرش بود، و دو دختر داشت به نام فاطمه و امامة، و پسر ديگري جز آن دو كه گفتيم نداشت.