بازگشت

مقدمه


محمد بن علي بن موسي الرضا (عليه السلام) نهمين پيشواي شيعيان امامي مذهب و از برگزيدگان خدا براي هدايت امت مي باشد. آن حضرت در پانزدهم يا نوزدهم رمضان سال 195 هجري در مدينه بدنيا آمد [1] و در ذي الحجه سال 220 هجري در بغداد به شهادت رسيد، برخي تولد آن امام همام را در دهم يا نيمه رجب سال 195 هجري دانسته اند. [2] .

مادر آن حضرت سبيكه [سكينه] نوبية [3] و به روايت ديگر خيزران بوده كه او را از خانواده ام المؤمنين ماريه قبطيه دانسته اند. [4] نام مادر آن بزرگوار ريحانه نيز ذكر شده است، به نوشته نوبختي نام اين بانو دره بوده كه بعداً خيزران خوانده اند. [5] مشهورترين لقب امام، جواد است و القاب ديگري همچون: زكي، مرتضي، قانع، رضي، مختار، متوكل، منتجب، نيز براي آن حضرت برشمرده اند، كنيه اش ابوجعفر است كه معمولاً در روايات تاريخي ابوجعفر ثاني ذكر مي شود تا با ابوجعفر، باقر عليه السلام اشتباه نشود، عمر آن حضرت 25 سال بوده و پس از شهادت پدر بزرگوارش در سال 203 تا 220 امامت شيعه را بر عهده داشته است.


پاورقي

[1] روضة الواعظين، ص 208.

[2] رك: كشف الغمه، ج 2، ص 243، در مورد اقوال ديگر به مسند الامام الجواد، ص 11ـ 15 رجوع شود.

[3] «نوبه» به سرزمينهاي وسيعي واقع در جنوب مصر اطلاق مي شود، مردم آن نصراني هستند و روايتي نيز از رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) درباره خوبي مردم اين ديار نقل شده است، رك: معجم البلدان، ج5، ص 309.

[4] كافي، ج 1، ص492؛ التهذيب، ج6، ص 90.

[5] فرق الشيعة، ص 91.