ان انفسنا و اموالنا من مواهب الله الهنيئة و عواريه المستودعة يمنع بما متع منها في سرور و غبطه و يأخذ ما اخذ منها في اجر و حسبه
براي حضرت جواد (ع) از طرف دوستان آن حضرت پارچه هاي گرانبهائي توسط كسي فرستاده بودند. در بين راه آن اموال را پنهاني دزديدند. آن كس كه مأمور رساندن بارها به حضرت بود مطلب را جهت آن حضرت نوشت حضرتش به خط مبارك در جواب نوشتند كه:

بدرستي كه نفس ها و مالهاي ما از نعمت ها و بخشش هاي خوب و



[ صفحه 98]



گواراي خداوندي است و آنها به عنوان امانت است كه برگشت داده مي شود. آنچه را كه از آن بهره مند شديم در حال شادي (خود) و حسرت (ديگران) است و آنچه را از ما مي گيرند در برابر آن اجر و پاداش مي بريم.

(بقيه اين سخن را در ضمن: «من غلب» مي نويسيم.)