بازگشت

از قصيده اي در مدح اهل بيت




اگر مرغ دلم، شب زنده دار است

مرا در دل، هواي هشت و چار است



بهشت و حور و قصر و باغ رضوان

رخ نيكوي يار گل عذار است



گلي ديدم به طرف بوستاني

كه بويش آيت پروردگار است



زآه آتشين من هويداست

دلم پروانه ي شمع نگار است



به خاك رهگذار آل عصمت

تعالي الله، كه قطره خاكسار است



[ صفحه 156]