از آنجا كه رهبران و پيشوايان اسلام در زندگي خود، نمونه ي عيني عرفان و آگاهي كامل بوده اند توانسته اند با افعال و گفتار و سجاياي اخلاقي خود انسان هاي زيادي را تربيت كنند، و در طول چهارده قرن همواره بر قلب هاي مردم حكومت كرده اند هر كدام از پيشوايان اسلام در طول زندگي خود متناسب با شرائط خاص زمان خود پيرواني داشته اند كه از محضر پر فيض اين رهبران الهي بهره ها مي برده اند.

از آن جمله امام جواد (ع) است كه در مدت امامت خود كه تقريباً شانزده سال بوده است ياران معدودي داشته است كه به نقل مرحوم شيخ طوسي شماره آنها به صد و ده نفر مي رسيد [1] كه برخي از آنان محضر چند امام را درك نموده اند و از مردان با عظمت و پيروان واقعي ائمه طاهرين (ع) بشمار مي آيند ما در اين



[ صفحه 66]



فصل براي نمونه شرح حال چند نفر از آنان را نظير علي بن مهزيار، ابي نصر بزنطي، اسماعيل بن بزيع، حسين بن سعيد اهوازي، زكريا بن آدم، احمد بن محمد بن حالد برقي، ابراهيم بن مهزيار از نظر خوانندگان محترم مي گذرانيم: