به اندازه توانائي بايد نيازمندي مردم را برآورد، به مهرباني، بي غرضي، بايد همت كرد، تا دل مستمندان را به دست آورد، گرچه حقيقت رحمت از آدمي پديد نيايد ولي همين غرضي و اراده كردن بي عوض كار مردم را انجام دادن، به صرف لطف و احسان و خيريت ايشان را بايد در نظر داشت تا به سوي كمال انساني رهبري شود.