شيخ محمد علي مؤذن خراساني عرفا در كتاب تحفه عباسي فرمايد:

امام بحق بعد از حضرت امام رضا (ع) پسرش امام محمد تقي است.



- آن كه دل به عشق و محبت قوي بود

- جانش هميشه طالب كوي تقي بود



- دست ولا به دامن آل عبا زند

- چون قبله اش بحق مه روي تقي بود



- وآن را كه بوي يار گرامي بروز دست

- دايم دلش ربوده بوي تقي بود



- آن را كه وجه حق بودش منظر نظر

- چشم دلش مدام به سوي تقي بود



- هر عاشقي كه از خطر نفس وارهد

- آراسته به زيور خوي تقي بود



- خوشوقت مقبلي كه زند چنگ اعتصام

- در عروه كه رشته موي تقي بود



[ صفحه 80]



- در هر دو كون افسر شاهي به سر نهد

- آن را كه دل هميشه به سوي تقي بود



- مردانه در تراك دو عالم كند ز صدق

- همچو مؤذن آنكه طالب كوي تقي بود [1] .



[ صفحه 81]