در كتاب خزينةالاصفياء در شرح احوال امام جواد (ع) چنين نقل شده است:

- چون مأمون عباسي وفات يافت، امام فرمود: وفات ما هم پس از پايان سي ماه اتفاق مي افتد، آن چنانكه گفته بود شد.

- نقل است شخصي نزد امام آمد و گفت: فلان صالح كه به فلان شهر است تو را سلام مي رساند، از جامه هاي جسم پاك شما جامه مي خواهد كه براي كفن خود نگاهدارد، فرمود: كه حالا آن كس از گرفتن جامه بي نياز شده است. آن شخص برفت و هيچ ندانست كه امام چه فرمود تا به خانه صالح رسيد، شنيد كه به رحمت ايزدي پيوسته و دفن شده است!...

- نقل است كه يكي از ياران امام مهياي سفر گشت براي توديع در نزد امام رفت، فرمود امروز هنگام سفر نيست به هر حال امروز بايد درنگ كرد! بنا به دستور امام به مسافرت در آن روز نرفت، ولي دوست وي كه با او همراه مي شد به مسافرت رفت و از آن شهري كه در آنجا بود رهسپار گرديد، قضا را سيلي شبانه آمد و او را غرق كرد! [1] .



[ صفحه 71]