- عزت با ايمان در بي نيازي از توده مردم است.

- استفاده به معني فايده گرفتن، سود خواستن، بهره دادن است. امام فرموده: هر كس كه براي خدا به برادري سود رساند، در بهشت از خانه اي استفاده مي كند.

- چگونه تلف مي شود كسي كه خدا پيمان او را پذيرفته و قبول كرده است؟!



[ صفحه 41]



- چگونه نجات مي يابد آن كس كه خدا در پي اوست؟! كسي كه خود را از پروردگار بريد و به ديگري پيوست.

خداوند او را به آن واگذارد.

- آدمي كه جز از راه دانش به كاري پردازد، پيش از آنكه خود را اصلاح كند، تباه و فاسد شود.

- بپرهيز از دوستي با انسان بد نهاد كه به شمشير برهنه اي ماند، منظره اش نيكو ولي آثارش زشت است.

- در نادرستي آدمي همين بس كه امين خيانت كاران گردد.

- انسان با ايمان به سه صفت نياز دارد:

نخست - توفيق الهي.

دوم - پيوسته خود را پند و اندرز دهد.

سوم - كسي كه او را پند دهد، بپذيرد.

- با هيچ كس دشمني مكن، تا درست بشناسي كه آنچه ما بين او و خداي اوست، چيست.

بنابراين اگر نيكوكار و محسن است او را به كار خود واگذار كه تسليم تو نخواهد شد.

هر گاه بدكاره است همانا دانستن به احوال او كافي است، يعني همان پاداش و مزدي كه از بدي از خدا به وي رسد، براي دشمني با او بس است.

- نه تظاهر به خداشناسي نما و نه در نهان دشمن خدا شو.

- توجه دل به سوي خدا بهتر از فشار و سختي به اندام و تن است.



[ صفحه 42]