1- كم كردن خوراك هايي كه مقوي و شهوت انگيز است از نوع و مقدار آنها.

ناچار بايد خودداري از خوراك هاي زياد كند و خوراكي كه شهوت آورد نبايد خورد اگر خورد اندك باشد از اين جهت است كه شارع اسلام امر فرمود كه شكستن شهوت با روزه گرفتن است، ديگر برطرف كردن و نديدن اسباب تهييج كردن.

چون آن مقدمات و اسباب ها آدمي را به هيجان آورد و شهوت را تحريك كند مانند نگاه كردن به زيبارويان دل را لرزاند و شهوت را برانگيزد چه «هر چه ديده بيند دل كند ياد» اين حال هم به دست آيد با گوشه گيري و دور شدن از چيزهايي كه گمان كند شهوت انگيز است.



[ صفحه 227]



از اين جهت است كه شرع اسلام نهي فرمود، پس از بيرون بردن آنها ممكن نيست مگر با چشم پوشي يا گريختن از جائي كه ممكن است چشم و دل را به سوي شهوت برانگيزاند، ديگر آرامش نفس است از آن زني كه ميل بدان كند، با زناشوئي هيجان و تحريك نفس آدمي آرام و خاموش شود.

سومين درمان رواني: نيرومند ساختن عفت و تقوي است و به دو صورت ممكن است نخست با يادآوري فايده و ثمر دنيائي و ثواب آخرتي آنها به وسيله خواندن آنچه در خبرها وآيه هاي قرآني وارد شده است دوم با قدرت اراده هوا و هوس را از خود دور سازد و كم كم روان و دل را نيرومند گرداند، از اين راه نيرو پيدا مي كند و تقويت مي شود تا اينكه در مرتبه دوم برتري وي بر هوي و هوس آسان تر از مرتبه اول فراهم مي شود تا آنجا كه براي نيروي شيطاني وي قدرتي براي مبارزه و كشتي گيري وي باقي نماند.