از بزرگان فقيهان و متكلمان مذهب جعفري است.

از امام جواد (ع) حديث روايت نمود، گفته اند از امام رضا نيز روايت حديث نمود، گويند صد و هشتاد كتاب تأليف كرد. امام ابومحمد عسكري دو مرتبه به روايتي سه مرتبه بر او ترحم فرمود.

در كتاب مجالس المؤمنين، از كتاب مختار حكايت مي كند:

عبد الله بن طاهر حكمران خراسان فضل بن شاذان را از نيشابور



[ صفحه 24]



بيرون كرد، وي را پيش خود خواست. كتابهاي او را بازرسي نمود، دستور داد كه كتاب ها براي او نويسند، آنگاه فضل كلياتي از مسئله هاي علم كلام توحيد عدل و مانند آن نوشت.

چون به نظر عبدالله رسيد گفت اين ها كافي نيست!! ميخواهم عقيده تو را درباره گذشتگان بدانم چيست!

فضل گفت: ابابكر را دوست دارم، از عمر بيزارم!!

حكمران گفت چرا از عمر بيزاريد؟! گفت:

عباس عموي پيامبر را از شوري بيرون كرد!!

به سبب اين پاسخ خوش آمد عباسيان را در نظر داشت تا از دست آن ستمكار رهائي يافت!!

فضل بن شاذان در روزگار امام حسن عسكري وفات يافت، آرامگاه او در نيشابور قديم است، يك فرسنگ از شهرستان نيشابور دور است، بقعه و صحن و مزار او مشهور است.