در نيايش حضرت سجاد (ع) است:

خداي من به هر گاه پيش تو زاري كنم تا صدايم بريده شود بايستم تا پاهايم افتد، ركوع كنم تا كمرم كنده شود. سجده كنم تا حدقه هاي چشمانم بيرون آيد، تمام عمر خاك خورم، تا پايان عمر آب كمتر نوشم در خلال اين احوال نيايش به درگاهت كنم تا زبانم كنده شود پس از اين ها ديگر از شرمساري سر به سوي آسمان ننمايم تازه سبب پاك كردن يكي از گناهانم نخواهد بود.



[ صفحه 220]