از ترس و اميد با ايمان را چاره اي نيست اين دو بعد از ايمان ريشه هر نيكي است، هدف هر كس خوشبختي است و نزد با ايمان خوشبختي ديدار خدا و معرفت به اوست و رسيدن به مقصود جز با تحصيل محبت وي فراهم نشود شناخته نخواهد شد مگر با ادامه انديشه فكر هم چه بسا به دست نيايد و پاك نگردد مگر با يادآوري! با يادآوري و انديشه درست نمي شود مگر با دل كندن از كارهاي دنيا و الفت به او و هوي و هوس به اين و آن و اين هم ممكن نيست مگر با دل كندن از محبت جهان و خوشي هاي آن و اين سرگرمي ها و دل بستگي ها از دل كنده نمي شود مگر با صرف نظر كردن از آنها و استقامت و پرهيز آلودگي هاي دنيائي و صبر و ظفر به دست نيايد مگر به وسيله ترس و اميد!