موسي مبرقع جد سادات رضوي است، رشته فرزندانش هنوز هستند، بسياري از سادات نسبشان به او مي رسد. اول كسي است از سادات رضوي كه به قم وارد شد، ورود سيد مبرقع در سال دويست و پنجاه و شش هجري قمري بود پيوسته به چهره خود برقع مي گذاشت از اين جهت او را موسي مبرقع گويند. چون وارد قم شد، بزرگان عرب كه در قم بودند



[ صفحه 21]



سيد را از قم بيرون كردند! ناچار به كاشان شتافت، احمد بن عبدالعزيز بن دلف عجلي او را گرامي داشت، خلعت هاي بسيار، چهارپايان نيكو سوار بدو بخشيد. با عرض معذرت به احترام به قم بازگشت و گرامي داشتندش. اوضاع و احوال سيد در قم خوب شد، از ثروت خود ديه ها و مزرعه ها خريد پس از آن خواهرانش زينب، ام محمد، ميمونه دختران امام به قم آمدند. پس از ايشان بريهه دختر موسي آمد تمام ايشان در قم وفات يافتند و در كنار آرامگاه فاطمه (ع) دفن شدند.

زينب همان بانوئي است كه بر آرامگاه معصومه (ع) قبه اي بنا نهاد، چون پيش از آن قبر دختر امام از حصير و بوريا بود.

موسي شب چهارشنبه روز آخر ارديبهشت، دو روز به آخر ماه ربيع مانده در سال دويست و نود و شش از جهان برفت و در قم دفن شد.

اكنون آرامگاه او مشهور است. در آنجا دو آرامگاه است يكي كوچك كه در آن دو صورت قبر است يكي قبر موسي مبرقع است ديگر آرامگاه احمد بن محمد بن موسي است.

اما بقعه بزرگ كه به نام چهل اختران است در كتيبه آن اسم شاه طهماسب به تاريخ نهصد و پنجاه و سه ثبت است. نخستين كسي كه در آن دفن شد محمد بن موسي مبرقع بوده. پس از آن او بريهه دختر جعفر فرزند امام علي نقي در كنار شوهر دفن شد. برادرانش يحيي صوفي، ابراهيم پسران جعفر به قم آمده و ارث بريهه را گرفتند؛ ابراهيم رفت و يحيي صوفي در قم بماند. در ميدان قم زكريا فرزند آدم نزديك مشهد حمزه فرزند موسي بن جعفر (ع) وطن و مقام گرفت، در كنار محمد فرزند موسي و نزديكي آرامگاه او گروهي از علويان و سادات است، از جمله



[ صفحه 22]



آنان زينب دختر موسي، ام محمد دختر موسي، ابوعلي محمد فرزند احمد بن موسي با دختران او به جز ايشان از علويه ها، فاطمي ها، همگي از اعقاب موسي مبرقع مي باشند كه در آن جايگاه دفنند.

- محمد بن احمد بن موسي كه او را ابوعلي و ابوجعفر نيز گويند مردي بود فاضل، پارسا، خوش سخن، نيكومنظر، فصيح و دانا و خردمند.

در تحفة الازهار نقل شده است او ملقب به اعرج بود رئيس و نقيب قم و امير حاج بود.

گويند والي قم او را شبيه امامان مي دانست؛ در فضل وي را شايسته امامت دانست.

وفات او در سوم ربيع الاول سيصد و پانزده هجري قمري اتفاق افتاد در آرامگاه محمد بن موسي دفن شد.

در تحفة الازهار نقل است موسي مبرقع را پنج پسر بود؛ محدث قمي مي فرمايد: ابوعبدالله احمد بن محمد اعرج سيد جليلي بود، رئيس و نقيب در قم بود، مردي پارسا و متعبد بود. به دل هاي مردم نزديك مي شد سخي، كريم و بلندنظر بود، در سنه سيصد و يازده در قم به دنيا آمد. در ماه صفر سيصد و پنجاه و هشت وفات كرد. در اثر مرگ او، مردم قم را مصيبتي بزرگ روي داد.