گويند تركيبي در نهايت كمال نزاكت و ابروان مقوس پيوسته باريك و چون گل محمدي سرخ و سفيد و چشمان سياه و گشاده و بيني كشيده باريك كه نون والقلم مسوده از آن است.

دندانهاي ريز سفيد چون در خوشاب و گوشهاي بزرگ و انگشتان رسا و كشيده و ما بين دو كتف گشاده و كمر باريك و سينه و خطي از موهاي رعنا از ميان پستان ها تا نزديك ناف كشيده و محاسن سياه و برهم پيچيده و گردن بلند و قامت متوسط مايل به بلندي. [1] .

مشهور است كه رنگ چهره امام گندم گون بود و بعضي گفته اند سفيده چهره و ميانه بالا بود.



[ صفحه 19]