خشم كيفيتي است كه به سبب آن خون در دل مي جوشد روان حيواني براي از بين بردن زشتي او به سوي بيرون بدن توجه مي نمايد. اين معني درباره خدا نيست!

خشم الهي آن است كه، اسباب حكمت را درباره خشم گشته را كوتاه گرداند، تا به هدف نرسد، آغاز خشم كفران نعمت است! نخستين نشانه ي آن بدگويي است! برابر آن رضاست. در حقيقت فراهم آوردن اسباب حكمت است! و ستايش و بخشايش است.