بازمي گرديم به عرض ارادتمان به حضور امام نهم حضرت امام محمدتقي، جواد الائمه عليه السلام. زائران پاك طينت و باتقواي حرم مطهر كاظمين عليهماالسلام گويا با زبان دل در پيشگاه آن امامان عالي مقام بيان مي دارند كه: [1] .



انا عائذ بك في القيامة لائذ

الفي لديك من النجاة طريقا



لا يسبقني في شفاعتكم غدا

احد فلست بحبكم مسبوقا



زائران بااخلاص به درگاه امام محمدتقي عليه السلام رو كرده و با زبان حال مي گويند: اي امام بزرگوار، من به تو پناهنده شده ام در قيامت نزد تو پنهان شونده ام، باشد كه از سوي تو راهي براي رهايي بيابم. در روز واپسين فرداي قيامت در شفاعت شما كسي بر من پيشي نمي گيرد همچنان كه در دوستي شما خانواده كسي از من جلو نيفتاده است.

و ما نيز در پايان مقال زبان حال خويشتن را از بيان شاعري عارف و وارسته فخرالدين عراقي به پيشگاه اين امام بزرگوار بازگو مي كنيم و از جان و دل مي گوئيم:



خوشا دردي كه درمانش تو باشي

خوشا راهي كه پايانش تو باشي



خوشا چشمي كه رخسار تو بيند

خوشا ملكي كه سلطانش تو باشي



خوشا آن دل كه دلدارش تو گردي

خوشا جاني كه جانانش تو باشي



خوشي و خرمي و كامراني

كسي دارد كه خواهانش تو باشي



چه خوش باشد دل اميدواري

كه اميد دل و جانش تو باشي



همه شادي و عشرت باشد اي دوست

در آن خانه كه مهمانش تو باشي



گل و گلزار خوش آيد كسي را

كه گلزار و گلستانش تو باشي



چه باك آيد زكس، آن را كه او را

نگهدار و نگهبانش تو باشي



مپرس از كفر و ايمان بيدلي را

كه هم كفر و هم ايمانش تو باشي



مشو پنهان از آن عاشق كه پيوست

همه پيدا و پنهانش تو باشي



[ صفحه 545]



براي آن به ترك جان بگويد

دل بيچاره تا جانش تو باشي



عراقي طالب درد است دائم

به بوي آنكه درمانش تو باشي



(السلام عليك) يا اباجعفر يا محمد بن علي ايها التقي الجواد يابن رسول الله يا حجة الله علي خلقه يا سيدنا و مولينا. انا توجهنا و استشفعنا و توسلنا بك الي الله و قدمناك بين يدي حاجاتنا يا وجيها عندالله. اشفع لنا عند الله. [2] بهمن ماه 57.