مردي بزرگوار و نسبت به پيشواي نهم وفادار بود، كه حضرت جواد عليه السلام درباره ي او دعا فرمودند، و حتي گفتند: كه خدا از او راضي باشد به خاطر آنكه من از او راضي هستم. او حتي يك لحظه با من و پدرم مخالفت نكرد. درباره اش نوشته اند كه درد چشم شديدي داشت و در اثر دعاي حضرت جواد عليه السلام بهبود يافت و باز در خصوص او گفته اند: «انه كان متقشفا متعبدا» يعني بسيار عبادت مي كرد و به اين كار عشق مي ورزيد، احاديث بسياري از او نقل شده و او يكي از رجال مورد اعتماد راويان اخبار است. در كتب رجال شرح حال او



[ صفحه 473]



و ديگر ياران و شاگردانش به طور كامل نقل شده كه هر كدام ستارگان درخشاني در عالم دانش و معرفت و آزاد مردي بودند، خدايشان بيامرزاد، كه همه وظيفه ي خود را به نحو احسن انجام دادند، و از امام زمان خود حمايت كردند و با وجود همه ي مشكلات دست از بيان حقايق برنداشتند، برخي از نويسندگان معتقدند كه او غلوهايي نيز دارد [1] و بيش از حد از ائمه تجليل كرده شايد نمي دانسته اند كه ائمه ي شيعه خود فوق العادگي داشتند و ديگر احتياج به غلو و زياده گويي نبوده است، درباره ي محمد بن سنان خوش گويي و بدگويي هاي بسياري شده است و اين نوع برخورد با مردان فعال و پركار است كه موافق و مخالف بسيار خواهند داشت. در هر صورت او داستانهاي مربوط به كرامات و خوارق عادات ائمه ي شيعه عليهم السلام را نقل كرده است.