در موارد بسياري در اين كتاب آسماني آياتي مطرح شده كه راه گشاي انسانها در شناخت امام است، اين آيات چگونگي وظيفه ي امام و رهبري را كه براي هدايت جامعه از طرف خداوند مشخص شده تعيين مي كند؟ «و اذ ابتلي ابراهيم ربه بكلمات فاتمهن قال اني



[ صفحه 301]



جاعلك للناس اماما قال و...» [1] «يا ايها الذين آمنوا اطيعوا الله و اطيعوا الرسول و اولي الامر منكم و...» [2] «انما وليكم الله و رسوله و الذين آمنوا...» [3] «فاسئلوا اهل الذكر ان كنتم لا تعلمون» [4] «ربنا و ابعث فيهم رسولا منهم...» [5] و آياتي ديگر كه شماره ي آنها بسيار است و اكثر تفسير و تأويل آنها به وجود ائمه و پيشوايان بزرگوار دوازده گانه شيعه مي شود و به طور خلاصه از مطالعه و بررسي تمامي اين آيات چنين نتيجه گرفته مي شود كه اسلام يك دين هميشگي است و براي حفظ ابديت خودش بايد رهبراني را با مشخصاتي تعيين نمايد بدين ترتيب شرايط ابدي بودن آن را فراهم كرده و موانع را از ميان برداشته است و با شناساندن و تعيين سرپرستان واقعي به وسيله خداوند اين برنامه امكان پذير مي شود، همانها كه دوازده نفر بودند و مسئوليت الهي جامعه به عهده ي آنان بود و آنها پايه گذار بنيان اجتماع بر اساس قرآن و سنت پيامبر بودند، و مردم بايستي كه تسليم نظرات اينان باشند و طبق تفاسيري كه از معصومين در اختيار ماست، امام كسي است كه براي خدا و تأمين رضاي او عهده دار اين مسئوليت بزرگ شده، كردارش بايد بر پايه ي عدالت و حمايت از مستضعفين و مبارزه ي با ستمكاران باشد، او بايستي در آبادي شهرها و تأمين حقوق مسلمانها كوشش كند و هرگز در انجام اين وظايف نظري جز احياي عدل و دانش و نيرومندي مسلمين نداشته باشد، و سعي بر وجود مقدس او تنها براي زنده كردن آثار جاويدان قرآن كريم و در سطح جامعه ي اسلامي و گريز از دنياداري و زعامت پوشالي باشد. [6] طبق آيات قرآني امامان برگزيدگان خدايند و خداوند ايشان را براي اين مسئوليت بزرگ انتخاب نموده است، «ان الله اصطفي آدم و نوحا و...» [7] كه پيامبران برگزيده ي خدايند و برخي از ذريات آنها كه مسلما ائمه از آنها خواهند بود، و ما را مجال نيست كه وجوه تفسيري آن را بيان كرده و جزئيات مطلب را در اينجا ذكر كنيم، پيغمبر اكرم صلي الله عليه و آله در



[ صفحه 302]



وصيت خود به حضرت علي عليه السلام فرمودند: تو صفوة الله هستي و شما از همان ذريه ي ابراهيم هستيد كه قرآن فرموده، و بالاخره اين برگزيدگان الهي بايستي مطيع و منقاد اوامر خداوندي بوده و آگاه به دانش روز، و داناي به سرنوشت انسانها باشند، لايق زمامداري و از هر عيب و نقصي مبرا و آراسته به صفات عاليه انساني مثل زهد، تقوي، شهامت، شجاعت باشند.