بازگشت

دعاي آن حضرت در مناجات با خدا در بر طرف شدن ظلم


خدايا! ستمكاري بندگانت شهرهايت را فراگرفته، تا آنجا كه عدل و دادگري را ميرانده، و راهها را بند آورده، و حق را نابود، و راستي را باطل، و نيكي را پنهان ساخته، و شر را آشكار، و چراغ تقوي را خاموش، و هدايت را زائل، و خير را محو، و زيان را پايدار نموده، و فساد را رويانده، و عناد و كينه را نيرومند، و ستم را گسترده، و تجاوز را از حد گذرانده است، اي خدا و اي پروردگار جز قدرتت اينها را بر طرف نساخته، و جز منت تو ما را از آن پناه نمي دهد.

اي خدا و اي پروردگار ظلم را ريشه كن، و كوه هاي ستم را از جا بركن، و بازار كارهاي زشت را كساد نما، و هر كه مردم را از اين امور باز مي دارد را ياري نما، و ريشه ستمگران را قطع كن، و بعد از زيادي از آنان بكاه.

خدايا! و نابودي را به سرعت براي آنان پيش آور، و عذابها را بر آنان نازل فرما، و زندگي و بقاي كارهاي زشت را نابود نما، تا بيمناك آرامش يابد، و از اندوهگين رفع اندوه شود، و گرسنه سير شده، و گمشده مورد حفاظت قرار گيرد، و دور از وطن جاي داده شده، و فراري به محل خود باز گردد، و مظلوم عزيز شده، و ظالم ذليل گردد، و از اندوهگين رفع اندوه شود، و تيرگيها زدوده شده، و آشوب فرونشانده شود، اختلافات ميرانده و اتحاد احياء و زنده گردد، و دانش برتري جسته و تندرستي فراگير شود، و نيتها زيبا شده و پراكندگيها به تجمع مبدل گرديده، و ايمان تقويت و قرآن خوانده شود، به درستي كه تو پاداش دهنده نعمت و منت گذاري.