يحيي صنعاني نقل مي كند كه در شهر مكه بر امام رضا عليه السلام وارد شدم، ايشان موزي را پوست كنده بود و به امام جواد عليه السلام مي داد، گفتم : فدايت شوم اين همان فرزند مبارك است، فرمود : آري، اي يحيي اين مولودي است كه در اسلام همانند او مولودي تولد نيافته كه براي شيعيانمان از او بابركت تر باشد. [1] .

اين حديث يكي از عجيب ترين احاديث وارده در شأن امام جواد عليه السلام مي باشد، شايد به ذهن اين گونه تبادر نمايد كه به موجب اين حديث ايشان از تمامي امامان بابركت تر بوده است، در حاليكه به طور مسلم اين گونه نبوده است.

آنچه با توجه به قرائن و شواهد به دست مي آيد آن است كه : در زندگي هيچ يك از ائمه عليهم السلام واقعه اي پيش نيامد كه شيعيان را در امامت آن حضرات دچار شك و ترديد نمايد، اما امام رضا عليه السلام از اين جهت ويژگي خاصي داشت.

همانطور كه در بحث گذشته گفتيم تا حدود 45 سالگي خداوند فرزندي به امام رضا عليه السلام عطا ننمود، و اين امر در تاريخ زندگي ائمه عليهم السلام بي سابقه است، اين امر باعث شد كه گروهي از شيعيان - به خصوص آنانكه امام هفتم عليه السلام را آخرين امام مي دانستند و به واقفيه شهرت داشتند - به آن حضرت تهمت عقيم بودن زده و عقيده ي خود را تثبيت كنند.

از طرف ديگر روايات بسياري از پيامبر وارد شده بود كه امامان دوازده نفرند بدون آنكه فردي از ايشان كاسته يا بر آن زياده گردد، و هرگاه امام عقيم مي شد سخن رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم مصداق نمي يافت و دين مردم در معرض خطر قرار مي گرفت، چرا كه عقيم بودن ايشان يعني نفي ائمه بعد از آن حضرت، و هنگامي كه امام جواد عليه السلام تولد يافت ولادت ايشان خط بطلاني بود بر تمام افكار و عقايد مخالفين.

شايد بتوان اين روايت را به گونه ي ديگري نيز تفسير كرد، و آن اين است كه امام جواد عليه السلام اولين امامي بود كه در سن كودكي به امامت رسيد، و اين امر در ميان ائمه عليهم السلام سابقه نداشت، و با توجه به مباحث و مناظرات ارزشمندي كه براي تبيين مباني اسلام به انجام رسانيد، اين امر بهترين دليل بود بر آنكه علم ائمه عليهم السلام از سرچشمه ي وحي الهي نشأت مي گيرد، و اينكه آنان خلفاي واقعي پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم مي باشند، و اين امر حقيقت ادعاي ايشان را به بهترين وجه تبيين مي نمود.