هنگام شهادت امام جواد عليه السلام در بغداد فرزند بزرگوار ايشان امام هادي عليه السلام در مدينه به سر مي برد، هارون بن فضل گويد : در روزي كه امام جواد عليه السلام به شهادت رسيد امام هادي عليه السلام را ديدم فرمود : انا لله و انا اليه راجعون، پدرم به شهادت رسيد، به ايشان گفته شد : چگونه به اين امر آگاه شدي؟ فرمود : براي خداوند ذلت و خواري در قلبم ظاهر شد كه تاكنون سابقه نداشته است. [1] .

مردي كه برادر رضاعي حضرت بود گويد : امام هادي عليه السلام در بين گروهي نشسته بود كه ناگهان بسيار گريست، آنگاه داخل منزل خود شد و صداي شيون و ناله برخاست، پس از آنكه آن حضرت از منزل خارج شد از علت گريه ي ايشان سؤال كردند، فرمود : پدرم در همان لحظه از دنيا رفت، گفته شد : چگونه بدان آگاه شدي؟ فرمود : آنچنان عظمت و جلال الهي در قلبم ظاهر شد كه تاكنون سابقه نداشت دانستم كه امام درگذشته است. [2] .

يكي از اموري كه - به موجب روايات - نزد شيعه قطعيت يافته آن است كه امام معصوم را جز امام غسل نداده و جز امام بر او نماز نمي گزارد، همانطور كه گفتيم هنگام شهادت امام جواد عليه السلام در بغداد فرزند بزرگوارش در مدينه به سر مي برد، از اين رو با قدرت الهي اين امور را شخصا انجام داد، و اين امر در مورد امام رضا عليه السلام كه در شهر طوس به شهادت رسيد و فرزند ايشان امام جواد عليه السلام در مدينه بود نيز اتفاق افتاد.

در روايات وارد شده كه امام رضا عليه السلام دستور داد هنگام شهادت در خانه را ببندند، پس از آنكه امام جواد عليه السلام بر سر جنازه ي پدر حاضر شد اباصلت غلام آن حضرت از او پرسيد : چگونه وارد خانه شدي؟ فرمود : كسي كه مرا در اين زمان از مدينه به اينجا آورد او كسي است كه مرا از در بسته وارد خانه ساخت.

اما مسعودي در مروج الذهب گويد : واثق پسر معتصم عباسي بر جنازه ي آن حضرت نماز گزارد [3] ، كه در صورت صحت اين گفتار اين عمل بر اساس ظاهر كار اينگونه بوده است، و امام هادي عليه السلام در خفا اين وظائف را انجام داده است.

البته نماز پسر معتصم بر جنازه ي حضرت به خاطر دفع تهمت قتل آن حضرت به وسيله ي او بوده است، تا بدين وسيله بتواند خود را از هر گونه شائبه اي در اين موضوع برهاند.

در كتاب الامام الصادق عليه السلام و المذاهب الاربعة آمده است : معتصم مي خواست مخفيانه آن حضرت را به خاك بسپارد، و به كسي اجازه ي حضور در تشييع جنازه ي ايشان را ندهد، اما شيعيان با گستردگي هر چه بيشتر كه در حدود دوازده هزار نفر مي شدند، بر جنازه ي ايشان حاضر شدند در حاليكه شمشيرهايشان بر روي شانه هايشان قرار داشت، و جنازه ي آن حضرت را با احترام تشييع نمودند.