[43] 7 - ابن حمزه از امام جواد عليه السلام روايت كرده كه فرمود:

رسول خدا، سلمان را براي كاري نزد فاطمه عليها السلام فرستاد، سلمان گفت: جلوي در ايستادم و با كمي انتظار سلام دادم، اما شنيدم كه آن بانو، به آرامي قرآن مي خواند و سنگ آسياب دستي مي چرخد و كسي هم نزد او نيست، سلمان گفت: نزد رسول خدا بازگشتم و عرض كردم: اي رسول خدا! امر بزرگي را مشاهده نمودم، حضرت فرمود: چه امري اي سلمان! آنچه ديدي، باز گوي.

عرض كردم: اي رسول خدا! جلوي در خانه دخترت ايستادم، پس شنيدم كه فاطمه آهسته قرآن مي خواند و سنگ آسياب دستي مي چرخد و كسي هم نزد او نيست! رسول خدا تبسمي كرد و فرمود: اي سلمان! همانا خداي متعال دل و تمام اعضا و جوارح دخترم فاطمه را از ايمان و يقين بي اندازه، سرشار كرده است، لذا براي عبادت پروردگارش، از هر انديشه و اشتغالي تهي گشته است، خداي متعال نيز به فرشته اي بنام «روفائيل» - و در روايتي رحمت - مأموريت داده تا آسياب او را بچرخاند و خداي متعال خود، مؤونه دنيا و آخرتش را كفايت كرده است. [1] .