[5] 5 - و نيز گفته است: حضرت در قنوت خويش چنين دعا فرمود:

خدايا! تو اولي، نه به شمارش و تو آخري، نه نهايت محدود؛ ايجادمان فرمودي، نه به خاطر اجبار و زور علتي و آفريدي ما را نه به خاطر اقتدار و نيروي حاجت و نياز بلكه با حكمت خويش، ايجادمان كردي از روي اختيار و با امر و نهي خويش، آزمودي مان آزمودني و با قوا و ابزار، تأييدمان فرمودي و آنها را به ما بخشيدي و ما را، به تاب و تحمل واداشتي و به طاعت و بندگي، تكليف كردي؛ پس دستور دادي، به جهت اختيار و حق انتخاب دادن و نهي فرمودي، به جهت ترساندن و زنهار دادن و فراوان بخشش نمودي و كمتر سؤال و بازخواست نمودي؛ با اين حال، نافرماني شدي و بردباري كردي و قدر و منزلتت، ناشناخته ماند و بزرگواري فرمودي.

تو، پروردگار عزت و شكوهي و پروردگار عظمت و كبريايي (بزرگي و بزرگ منشي) و پروردگار احسان و نعمتهايي و پروردگار هدايا و نيكي هايي و پروردگار بخشش و عطايي و پروردگار وفا نمودن و وفاداري به وعده هايي و دلها، به ژرفاي تو احاطه نمي يابند و پندارها، به صفتي از تو نمي رسند و هيچ آفريده از آفريدگانت، به تو شباهت ندارد و هيچ پديده اي از مصنوعاتت، به تو مانند نمي شود؛ تو فراتر از آني كه احساس شوي و يا مس شوي، يا يكي از حواس پنجگانه تو را درك كند، و كجا ممكن است، آفريده اي آفريدگار خود را درك كند و تو، اي معبود من! بلند مرتبه تر از آني كه ستم پيشگان مي گويند، مرتبتي بلند و بزرگ.

خدايا! هوادارانت را، بر دشمنان ستمگر، تجاوزكار، پيمان شكن،حق كش و بي دين خود، فائق گردان؛ دشمناني كه بندگانت را گمراه ساختند و معاني كتابت (قرآن) را، تحريف كردند و احكامت را، وارونه نمودند و حقت را، منكر شدند و با جرأت و جسارت خود نسبت به تو و با



[ صفحه 286]



ظلم و ستمشان در حق خاندان پيامبرت، سلام و صلوات و رحمت و بركات تو، بر آنها باد، در جاي اوليايت نشستند؛ پس گمراه شدند و آفريدگانت را، گمراه ساختند و پرده ي حرمت تو بر بندگانت را، دريدند و خدايا! مال تو را، به عنوان متداولي بينشان قرار مي دهند و به راحتي در آن به ناحق تصرف مي كنند و بندگانت را غلامان تحت امر خويش گرفتند و بار خدايا! جهان زميني ات را، در گنگي و كري و لالي و كوري (جهالت و گمراهي) بسيار تاريك و سياه انداختند؛ پس چشمانشان باز است، اما دلهايشان نابينا است و خدايا! هيچ حجتي بر تو، براي آنان باقي نمانده است؛ چه اينكه تو، بار خدايا! پرهيز و ترس از عذابت را، گوشزد كردي و عقوبتت را، بيان فرمودي و فرمانبرداران را، وعده احسان دادي و ترساننده ها و پيامبرانت را به سويشان فرستادي و پيشكششان نمودي؛ پس تنها گروهي، ايمان آوردند.

بار خدايا! كساني كه ايمان آورده اند را، بر عليه دشمن خودت و بر دشمن اوليايت، كمك و ياري كن تا چيره و غالب شوند و به سوي حق، فرا خواننده باشند و از امام مورد انتظاري كه عدل و داد را به پا مي دارد، پيروي نمايند و بار خدايا! آتش خشم خود و آن عذابي كه از قوم ستمگر بر نمي گرداني را بر دشمنان خويش و بر دشمنان آنان (مؤمنين) تجديد فرما.

خدايا! بر محمد و آل محمد، درود فرست و ضعف و ناتواني مخلصين در محبتت را، قوي و نيرومند ساز؛ آن كساني كه ما را، با دوستي و محبت ياري و كمك مي كنند؛ با حرف و عمل، از ما پيروي مي نمايند؛ با شريك گردانيدن ما در مالشان ما را ياري مي دهند؛ دوستدار ذكر و ياد ما، در اجتماعات خودشان مي باشند و بار خدايا! تكيه گاهشان را، محكم و استوار ساز و خدايا! دينشان را كه براي آنان پسنديده اي، پولادين گردان و نعمت خود را بر ايشان، تمام و كامل فرما و آنان را، خالص كن و مخصوص خودت برگزين و فقر و تنگدستي ايشان را، برطرف ساز و گرد و غبار نداري را، از ايشان بزداي و بار خدايا! گناهان و لغزشهاي آنان را بيامرز و دلهاي آنان را، بعد از اينكه هدايتشان كرده اي، به باطل مايل مگردان و پروردگارا! آنان را با گناهانشان وامگذار و آنچه از پاكيزگي كه در پرتو ولايت اولياي خود و دوري از دشمنانت به آنها بخشيده اي، بر ايشان نگهدار كه تو، بسيار شنوا و پاسخگويي و درود و تحيت خداوند بر محمد و آل پاك و پاكيزه اش باد. [1] .



[ صفحه 287]