[327] 2 - شيخ طوسي گفته است:

از علي بن مهزيار نقل شده كه گفت: از امام جواد عليه السلام راجع به مردي پرسيدم كه همسري دارد و او برايش، فرزندي به دنيا نياورده و از همسر ديگرش، داراي فرزند است و مي خواهد، همسر بي فرزند را از مال خود محروم سازد؛ لذا در زنده بودن و در حال سلامت خود، تمام دارايي خويش را به فرزندش داده و برآن شهادت و گواهي گرفته و چيزي براي همسرش در نظر نگرفته است؛ در حالي كه بعد از اين نيز چند سال با وي، زندگي كرده است؛ بفرمائيد: آيا



[ صفحه 244]



كار او درست است؟ خصوصا اگر به او نگفته و رضايتش را جلب نكرده است و از او حلاليت نخواسته و اين كار را، تنها به اين دليل كه مال، متعلق به اوست و حق هر دخل و تصرفي در آن را، تا زنده و سالم است دارد، انجام داده است؟

حضرت در جوابم نوشت: حق همسرش، واجب است و بايد او را، راضي كند و از او حلاليت بطلبد. [1] .