[264] 15 - همچنين آورده است:

از قاسم صيقل روايت شده كه گفت: هيچ كسي را نديدم كه از امام جواد عليه السلام، نسبت به سايه بر سر قرار دادن، سخت گير تر باشد؛ چنان بود كه حضرت به هنگام احرام، دستور مي داد سايه بان و گنبد كجاوه (هودج) را با دو چوب كناري آن (كه پرده و سايه بان بر روي آنها زده مي شود) جمع كنند. [1] .

[265] 16 - شيخ صدوق گفته است:

از حسين بن مسلم روايت شده كه گفت: از امام جواد عليه السلام سؤال شد كه: تفاوت ميان سايه ي چادر (خيمه) و سايه ي مركب سواري، چيست؟

حضرت فرمود: سايه بر سر قرار دادن در (هودج و محمل) حال حركت، جايز نيست و



[ صفحه 199]



تفاوت ميان آن دو، مانند اين است كه زن، وقتي در ماه رمضان، عادت ماهانه مي شود، روزه ي خود را قضا مي كند؛ اما نماز خود را نه.

سؤال كننده عرض كرد: درست است، فدايتان گردم! [2] .

[266] 17 - و نيز گفته است:

از بكر بن صالح روايت شده كه گفت: به امام جواد عليه السلام نوشتم كه عمه ام هم سفر و هم نشين من است و در حال احرام، نسبت به گرما ناتوان مي باشد؛ آيا اجازه مي فرمائيد كه بر سر او و بر سر خودم، سايه اي قرار دهم؟

حضرت در جوابم نوشت: تنها بر سر عمه ات، سايه قرار بده. [3] .

[267] 18 - شيخ طوسي نقل كرده است:

از علي بن محمد روايت شده كه گفت: در نامه اي به حضرت نوشتم: كسي كه محرم است، آيا مي تواند بواسطه ي اذيت و آزار آفتاب، يا باران و يا بيماري، بر سر خود سايه قرار دهد، يا خير؟ و در صورتي كه سايه قرار دهد؛ كفاره بر او واجب مي شود يا نه؟

حضرت در جوابم نوشت: مي تواند سايه قرار دهد و خوني بريزد؛ انشاء الله. [4] .