[237] 2 - كليني آورده است:

از علي بن مهزيار، روايت شده كه گفت: بندار، از طايفه ادريس در نامه اي به امام جواد عليه السلام نوشت: اي آقاي من! نذر كرده ام كه هر روز شنبه را روزه بگيرم، اگر نتوانم روزه بگيرم، چه كفاره اي به گردن دارم؟

نوشته حضرت در جواب او را چنين خواندم: روزه نذر را بدون دليل، ترك مكن و اين روزه، در حال سفر و بيماري ساقط است، مگر اينكه قصد كرده باشي كه در سفر و بيماري هم روزه



[ صفحه 183]



بگيري و هرگاه آن را بدون دليل، افطار كردي، بابت هر روز به هفت فقير و بينوا صدقه بده، از خداي متعال توفيق اعمالي را كه مورد علاقه او و موجب خشنوديش مي باشد، خواستاريم. [1] .