[207] 1 - كليني گفته است:

از علي بن مهزيار اهوازي، روايت شده كه گفت: ابوالحسن بن حصين به همراه من، در نامه اي به امام جواد عليه السلام نوشت: فدايت شوم! پيروان شما در نماز صبح، ديدگاه واحدي ندارند، چنانكه بعضي از آنان، با طلوع سپيدي صبح كه در آسمان بلند و كشيده مي شود، نماز مي گذارند و گروهي از ايشان بعد از گسترش سپيدي در فرودين افق كه فجر دوم است، به نماز مي ايستند و من نمي دانم كدام وقت برتر است تا نماز خود را بجاي آورم، پس اگر صلاح مي دانيد، وقت فضيلت نماز صبح را برايم روشن و نيز بفرمائيد كه در شبهاي مهتابي كه فجر تا زمان سرخي آسمان و رسيدن صبح آشكار نيست چه كنم؟ و چاره ي كار در آسمان ابري و در سفر و حضر چيست؟

امام جواد عليه السلام با خط مبارك خود، در جوابش نوشت: - خدايت رحمت كند! - صبح صادق، آن نوار سپيدي است كه به سمت پائين افق، گسترش مي يابد، نه آن نوار سپيدي كه به بالاي افق مي رود، بنابراين، چه در سفر و چه در حضر تا گسترده شدن آن سپيدي، نماز نخوان، چه اينكه خداي متعال، آفريدگان خود را در اين خصوص با شك و ترديد، رها نساخته و در كتاب آسماني قرآن، چنين فرموده است: (كلوا و اشربوا حتي يتبين لكم الخيط الابيض من الخيط الأسود من الفجر) [1] «بخوريد و بياشاميد تا در رشته ي سپيده صبح، از رشته ي سياه شب)،



[ صفحه 172]



براي شما آشكار گردد.»، مراد از رشته ي سپيد همان است كه به پائين افق، گسترش مي يابد و هنگام روزه، خوردن و آشاميدن را حرام مي كند و همان سپيدي، نماز را واجب مي گرداند. [2] .

[208] 2 - شيخ طوسي آورده است:

از علي بن مهزيار، روايت شده كه گفت: در نامه ي مردي خواندم كه به امام جواد عليه السلام نوشته بود: دو ركعتي كه قبل از نماز صبح اقامه مي شود، جزو نماز شب محسوب مي شود، يا جزو نماز روز و در چه وقتي، آن را بجاي آورم؟

حضرت با دستخط مبارك خود، در جوابش نوشته بود: آن دو ركعت را در نماز شب بگنجان [3] .