بازگشت

ظهور نهمين نور ولايت


حكيمه - دختر حضرت موسي بن جعفر و عمه ي امام محمد جواد عليهم السلام، حكايت كند:

چون هنگام ولادت حضرت جواد الأئمه عليه السلام نزديك شد، حضرت ابوالحسن، امام رضا عليه السلام مرا به همراه همسرش، خيزران - مادر حضرت جواد عليه السلام - با يك نفر قابله (ماما) داخل يك اتاق قرار داد و درب اطاق را بست.

وقتي نيمه ي شب فرا رسيد، ناگهان چراغ خاموش شد و اتاق تاريك گشت؛ و ما ناراحت و متحير شديم كه در آن تاريكي، در چنين موقعيتي حساس چه كنيم؟

در همين تشويش و اضطراب به سر مي برديم كه ناگاه درد زايمان برخيزران عرض شد؛ و اندكي بعد وجود مبارك و نوراني حضرت ابوجعفر، محمد جواد عليه السلام از مادر تولد يافت و با ظهور طليعه ي نورش تمام اتاق روشن گشت.

حكيمه گويد: به مادرش، خيزران گفتم: خداوند كريم به واسطه ي



[ صفحه 16]



وجود مبارك و نوراني اين نوزاد عزيز، تو را از روشنائي و نور چراغ بي نياز گردانيد.

پس چون نوزاد بر زمين قرار گرفت، نشست و نور تشعشع انوار الهي، تمام اطراف بدنش را فرا گرفت، تا آن كه صبح شد و پدر بزرگوارش حضرت ابوالحسن، علي بن موسي الرضا عليهماالسلام تشريف آورد؛ و با لبخندي نوزاد عزيز را در آغوش گرفت؛ و پس از لحظه اي او را در گهواره نهاد و به من فرمود: اي حكيمه! سعي كن كه هميشه كنارش باشي.

حكيمه در ادامه ي حكايت چنين گويد: چون روز سوم مولود فرا رسيد، آن نوزاد عزيز چشم هاي خود را به سوي آسمان بلند نمود و بعد از آن نگاهي به سمت راست و سمت چپ كرد و سپس با زبان صريح و فصيح اظهار داشت:

«أشهد أن لا اله الا الله، وحده لا شريك له، و أن محمدا عبده و رسوله».

و هنگامي كه شهادت بر يگانگي خداوند متعال و رسالت حضرت محمد رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم بر زبان جاري كرد، بسيار تعجب كردم و در جيرت قرار گرفته و با همان حالت از جاي خود برخاستم و به حضور حضرت رضا عليه السلام آمدم و گفتم: صحنه اي بسيار عجيب و شگفت آوري را ديدم!



[ صفحه 17]



امام عليه السلام فرمود: چه چيزي را مشاهده كرده اي؛ كه باعث شگفتي تو گشته است؟

در جواب حضرت گفتم: اين نوزاد كوچك چنين و چنان گفت، و تمام جريان را برايش بازگو كردم.

همين كه امام رضا عليه السلام سخن مرا شنيد، تبسمي نمود و سپس فرمود: چيزهاي معجزه آسا و حيرت انگيز بيشتري را نيز مشاهده خواهي كرد. [1] .



[ صفحه 18]




پاورقي

[1] الثاقب في المناقب: ص 514، ح 432، مناقب ابن شهرآشوب: ج 4، ص 394.