زمان شادي ياران حق، جواد آمد

خوشا دلي كه ز شادي دوست شاد باشد



بلي به عاشر شهر رجب به امر خداي

ولادت شه اقليم دين، جواد آمد



نهم امام، جواد الأئمه، كنز وجود

برش خزائن عالم كم از رماد آمد



محمد تقي كه تقوايش

عبادت شه سجادمان به ياد آمد



رجب كه معني آن ريزش مطر باشد

ز ابر رحمت وي خلق را مراد آمد



غرض بگاه سحر همچو آفتاب منير

جواد، مظهر احسان وجود و داد آمد



به شهريار خراسان روا بود تبريك

كه نور ديده ي آن احمدي نژاد آمد [1] .



[ صفحه 14]



از شبستان ولايت، قمري پيدا شد

از گلستان هدايت، ثمري پيدا شد



بحر مواج كرم، آمده در جوش و خروش

كه ز درياي عنايت گهري پيدا شد



شب ميلاد جواد است، ندا زد جبريل

كز پي شام مبارك، سحري پيدا شد



از افق ماه درخشان رجب داد نويد

كه ز خورشيد ولايت قمري پيدا شد



نام نيكوش محمد، لقب اوست جواد

در صفات ملكوتي، بشري پيدا شد [2] .



[ صفحه 15]